Πως σκέφτονται τα μικρά μας

Πως σκέφτονται τα μικρά μας

Μάλιστα, η σκέψη του νηπίου, και πως είπα να την αποτυπώσω σε χαρτί μπας και καταλάβουμε λίγο τι γίνεται εμείς οι γονείς. Δύσκολο πράγμα να αποτυπώσεις τη σκέψη του νηπίου γιατί απλά δεν σκέφτονται σαν εμάς. Καμία σχέση όμως, αν γράψω αυτά που θέλω να πω και τα βάλω σε σκέψη αυτή καθεαυτή νηπίου, όπως την περιγράφουν οι ψυχολόγοι και οι νευρολόγοι και τέλος πάντων όλοι οι μελετητές της εξέλιξης μας, δεν θα καταλάβαινε κανένας τίποτα.
Όταν διάβασα για πρώτη φορά πως σκέφτεται ο 3χρονος γιός μου σοκαρίστηκα. Εγώ του έλεγα χίλια δυο τα οποία δεν μπορούσε να αντιληφθεί καθόλου. Και αυτός μου έλεγε άλλα τόσα που τα παρερμήνευα τελείως.
Λοιπόν  τα κύρια χαρακτηριστικά της σκέψης ενός νηπίου μέχρι και 5-6 χρονών σύμφωνα με τον Κο Παρασκευοπουλο και το βιβλίο του Εξελικτική ψυχολογία Τόμος 2ος.

1. Το νήπιο χρησιμοποιεί προέννοιες


  Προέννοιες λοιπόν είναι οι πρώτες σημασίες που δίνει το παιδί στις λέξεις που χρησιμοποιεί. Το νήπιο δεν μπορεί να βάλει τα πράγματα σε κατηγορίες σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά τους ή τις διαφορές τους. Τα χαρακτηριστικά που δίνει ένα νήπιο μπορεί να είναι το χρώμα, το μέγεθος, μια ιδιότητα αλλά μόνο ένα. Για παράδειγμα, ένα μικρό σκυλάκι που το λένε Πέπε, είναι όλα τα μικρά σκυλάκια και θα τα λέει όλα Πέπε, το αυτοκίνητο του μπαμπά, είναι όλα τα ασημένια μεγάλα αυτοκίνητα. Ο θείος που φοράει καπέλο και τον λένε Μιχάλη? Ε όλοι οι κύριοι με καπέλο είναι ο Μιχάλης.
Όταν λοιπόν ο γιος μου μου λέει οτι θα έρθει ο Πέπε να φάει το φαγητό που έπεσε κάτω και του λέω οτι ο Πέπε δεν είναι εδώ και με κοιτάει σαν βλαμένη δεν έχει άδικο!!

2. Οι συλλογισμοί του νηπίου είναι μεταγωγικοί

Με άλλα λόγια το νήπιο δεν τα πάει πολύ καλά με την ερμηνεία της αιτιότητας γιατί ακόμα δεν μπορεί να σκεφτεί έτσι. Δεν καταλαβαίνει οτι το δέντρο κουνιέται επειδή φυσάει και αν σταματήσει να φυσάει θα σταματήσει να κουνιέται. Για το νήπιο αν κόψεις το δέντρο σταματάει να φυσάει. Τελεία και παύλα. Δεν υπάρχει λογική ερμηνεία του γιατί γίνεται κάτι. Αν τώρα το κοριτσάκι σου έχει συνδέσει το γεγονός ότι αν πάμε στη γιαγιά τρώμε σοκολάτα άντε βγάλε άκρη!!!

3. Η σκέψη του νηπίου είναι εγωκεντρική

Μεγάλη ανακάλυψη!! Οτι το παιδί μου είναι απίστευτος παρτάκιας ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ!! Αααααχ. Και ένα άγχος που το είχα ότι κάτι κάνουμε λάθος!
Κέντρο του κόσμου για το νήπιο είναι ο εαυτός του, λέει. Ξαναπέστο αυτό!

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα, πρώτον ότι γίνεται γίνεται για το ίδιο και ότι νιώθει νιώθουν όλοι. Και μην ξεχνάτε αυτό γίνεται μέχρι και 5-6 χρονών ε??
Με άλλα λόγια όταν ξυπνάει στις 7 το πρώι και πηδάει στο κρεβάτι έτοιμο για παιχνίδι το να του πεις οτι η μαμά είναι κουρασμένη είναι απλά ακαταλαβίστικα, αφού αυτό θέλει να παίξει όλοι θέλουν! Όταν του λες πρέπει να φύγουμε ενώ θέλει να κάτσει πρέπει να βρεις κάτι να τον κάνει να θέλει ο ίδιος αλλιώς δεν υπάρχει φως στο τουνελ!
Δεν μιλάμε για συμπόνοια και άλλα, μάταιη προσπάθεια.


4. Η σκέψη του νηπίου επικεντρώνεται σε ένα μόνο χαρακτηριστικό κάθε φορά

Η προσοχή λοιπόν του νηπίου συγκεντρώνεται σε ένα μόνο χαρακτηριστικό ενός προβλήματος και αγνοεί άλλα σημαντικά, μας λεέι ο κος Παρασκευόπουλος βασιζόμενος στον Piaget, μεγάλο ψυχολόγο της εξέλιξης. Αυτό δημιουργεί μεγάλες ασυνέπειες και αντιφάσεις στη συμπεριφορά του.
Όταν λοιπόν δώσεις στο νήπιο ένα ποτήρι γεμάτο νερό που έχει ένα καρτουν ζωγραφισμένο ανάποδα και στο γυρίσει για να δει το καρτουν καλά μην βάλεις τις φωνές γιατί δεν θα έχει ιδέα γιατί έπαθες την κρίση σου και θα τρομάξει κιόλας!

5. Η σκέψη του νηπίου δεν έχει αναστρεψιμότητα
Για το 3χρονο γιο μου λοιπόν οτι γίνεται δεν ξεγίνεται!! Πωπω τον καημένο, πρέπει να φρικάρει μερικές φορές με αυτές τις σκέψεις. Τα νήπια δεν μπορούν να καταλάβουν οτι ένας σβώλος πλαστελίνης που πάτησε και έγινε πλακέ μπορεί να ξαναγίνει σβώλος, οπότε το καλό που σας θέλω μην του τον κάνετε πλακέ αν δεν το θέλει γιατί θα θυμώσει πολύ!!

Εν ολίγοις, το νήπιο έχει πολύ πολύ περιορισμένη λογική, ΔΕΝ είναι ένας μικρός ενήλικας, δεν σκέφτεται όπως σκεφτόμαστε εμείς για τις συνέπειες των πράξεων του, αν θέλει κάτι το κάνει ή το παίρνει όποτε γουστάρει αυτός (αχ να το κάναμε κι εμείς αυτό τόσο δα λιγάκι), και οτιδήποτε του λέμε για να το συνετίσουμε βασιζόμενοι στην δική μας αντίληψη είναι ψιλομάταιο.

Αυτά λοιπόν για τη σκέψη του νηπίου. Εγώ δεν θα χρησιμοποιήσω τόσο απλοική γλώσσα γιατί και δεν μπορώ να σκεφτώ έτσι αλλά δεν θα καταλάβαινε και κανείς τίποτα. Θα ρωτάω συνέχεια παιδάκια να δω πως σκέφτονται σε κάθε περιστατικό που θα αναρτώ και θα προσπαθώ να το "μεταφράζω" με λίγο πιο καταλαβίστικα, λίγο όμως!!

Βιβλιογραφία


Παρασκεύοπουλος, Ι, Εξελικτική Ψυχολογία, Η Ψυχική Ζωή απο τη Σύλληψη ως την ενηλικίωση, Αθήνα. (Σελ.34-39)


- See more at: http://toddlersthoughts.blogspot.gr/p/blog-page.html#sthash.1vdsJe0R.dpuf